अनिता आनी मयुराचो ते दिस पळोवपाचो कार्यक्रम. म्हळ्यार थारावीक पद्धतीन जशें चल्या, चलयेची खबर काडली, नक्षत्र बी जुळयलें कांय निमणे जाता तो पळोवपाचो औपचारीक कार्यक्रम. आनी ते उपरांत मुखार वचप कांय ना हे चलेकारांनी थारावपाचें. थारिल्ल्या प्रमाण लागीच्या एका हॉटेलांत दोगांयचे घराबे मेळ्ळें. कांय वेळ हांगची थंयची उलोवणी जाले उपरांत घरच्यांनी अनिता आनी मयुराक एकामेकां कडेन उलोवपाक म्हूण वेळ दिलो. वेळ 15 ते 20 मिन्टां. ह्या वेळांत कितें म्हूण उलयतली तीं? हांवे अनिताक उपरांत विचारलें, कितें उलयली गो तुमी त्या पयल्या भेटींत? मयुरान अनिताक विचारलें तुज्या आवडीचो रंग खंयचो? आनी अनितान मयुराक विचारलें तुज्या आवडीचें जेवण कसलें? आनी ह्या दोन प्रस्नांचेर तांणी दोगांयनी आपल्यो आवडी निवडी जुळयल्यो.
संवसार कितलोय बदल्ला अशें दिसलें तरी आयजय हे अशेंच घडटा. विचार जुळोवप, मनां मेळप हे सगळे थारावन केल्ल्या लग्नांत खूब उपरांत घडटा. तो वेळच त्या जोडप्याक दिवप जायना. आनी मेळटा त्या वेळांत विचारांचे दिवप घेवप खूब कमीच जाता.
हे जाले थारायल्ल्या लग्नांत. हाचो अर्थ मोग करून वा स्वताच आपलो जोडीदार वेंचून काडील्ल्या जोडप्यांमदींय विचारांचे दिवप घेवप जाता अशें न्हय. कितलेशेच जोडप्यांमदीं मोग, सौंदर्य, जात, धर्म, गिरेस्तकाय ही परिमाणां चड म्हत्वाचीं आनी विचारांचे दिवप घेवप कमीच म्हत्वाचें थारता.
दिवप घेवप जाता ते चडशे फावट स्वाभावीक अश्या कांय नेमांचे. जातूंत बदल करप म्हळ्यार एक व्हड संकट. म्हज्या घरांत हे अशें चलता, तुवें तें चलोवन घेवपाक जाय, म्हज्या आवयचो असो स्वभाव जाल्यार बापायचो असो. तो तुवें सोंसपाक जाय असो चल्याचो अट्टाहास. तुका रांदपाक येता मगो? अश्या तरेचे काय थारावीक प्रस्न. आनी ह्या सगळ्या प्रस्नांक चलयेचो मुकाट्यान हयकार. ना म्हळें आनी लग्न तुटले जाल्यार? वा लग्ना उपरांत पळोवया कितें करपाचें तें. असो तिचो भोळो बाबडो ध्यास. हाच्या उरफाटें चलयेन आपले विचार मांडले, आपली तत्वां मांडली जाल्यार ते सुबेज, अतिशाणे. हे चली आपल्याक कोंताक येवपाचे ना अशें थारावन सरळ लग्न मोडप. कांय कडेन चलयेच्या सगळ्या विचारांक सुरवातीक खोशयेन येवकार मेळटाय मात लग्ना उपरांत पावला कणकणी तिच्या वाट्याक येता ती तडजोड. आनी कितलिशींच वर्सां आपल्याक पावला कणकणी दिल्ले तडजोडीचे संस्कार मागीर ती जल्मभर गिरयत रावता आपल्या संवसारांत.
पूण वेळ बदलत आसा तसो चलयांचो विचारय आता बदलत आसा. ही तडजोड करून जियेवपाची तिची तयारी दिसान दीस उणी जायत चल्ल्या. हाचो अर्थ चली सुबेज जाल्या, पयश्यांचो वा स्वावलंबनाचो तिका माज चडला हो समाजाचो सोयिस्कर विचार कितल्याश्याच जाणांक आयज पटपाचो ना. ते पेक्षा ज्या विचारांचे दिवप घेवप जावपाक जाय, लग्ना सारकिल्लो म्हत्वाचो निर्णय घेवचे पयली मनां, विचार जुळपाक जाय हो विचार चड पटपा सारको.
कितलीशीं जोडपी जेवण, कपडे, रंग, भांगराशिंगरा हे थारावीक प्रस्न सोडून उरील्ल्या म्हत्वाच्या गजालींक भिडटात? चलयो आपल्या जोडीदाराक सांगतात कांय, घरांत तुका अमुक तमूक जबाबदाऱ्यो वाटून घेवच्यो पडटल्यो म्हूण. आपल्याक अमुक तमुक पटना तेन्ना ते आपूण पटोवन घेवचे ना अशे बेधडक चलयो सांगतात काय लग्ना पयली आपल्या जोडीदाराक? आपल्या विचारां मदी तुजे वा तुज्या आवयबापायचे अमुक तमुक विचार बसनात तेन्ना ते आपूण मान्य करून घेवचे ना हे सांगपाची तांक आसता चलयां मदीं? घरच्या आर्थीक स्थिती बद्दल कितले चले उलयतात लग्ना पयली आपल्या जोडीदारां कडेन? चलयोय आयज नोकऱ्यो करतात, मागीर ती जोडून हाडटात ते फकत स्वताच्या फॅशनी खातीर कांय घरच्या खर्चांतूय तांचो आदार आसता? आपल्या संवसारांत भुरगीं केन्ना येवचीं हे उलयता कांय खंयचेय जोडपे एकामेकांकडेन? धर्म, जात, रुढी ह्या संबद्दान खूब वेगळे विचार आसूंक शकतात एका चल्याचे वा चलयेचे. हांचे दिवप घेवप जाता कांय? राजकारण, समाजकारण ह्या संबद्दानय खूब विभीन्न विचार आसूं येतात एकामेकांचे, तांचेर चर्चा जाता काय?
कांय थारले एकदाचे लग्न, आता कितें ते नशीब म्हूण मोन्यांनी माळ घालतात आमी एकामेकांच्या गळ्यांत. आनी मागीर नशीब ओडून व्हरता थंय ओडत वतात जोताक बांदिल्ल्या बैलां वरी?
विनय पयलीच्यान खूब सोशल भुरगो. कितल्याश्याच समाजीक कामांनी सदांच व्यस्त. लग्न ताचे मातशें उसरांच थारलें. लग्ना पयलीं विनयाचे घर म्हळ्यार ताच्या इश्टांखातीर अड्डो. दीस रात थंय मेळप, चर्चा जावप, म्हत्वाच्यो बसका जावप चालू. लग्न थारले तेन्ना ताका सगळ्या इश्टांनी विचारलें. सांगला मरे ह्यो सगळ्यो गजाली तुज्या जोडिदाराक. तेंय आमच्या बशेन सोशल आसा मरे. विनयान नेटान मान हालयली. मात लग्ना उपरांत सगळे बदल्लें. इश्टां वांगडा बशिल्ले कडेन बायलेचो रोखडोच फोन येवपाक लागलो. तिका घेवन आयल्यारय ती विनयाच्या इश्टां वांगडा रमना जाली. तिची विचारसरणीय विनयाच्या इश्टां वांगडा जुळपासारकी नाशिल्ली. आयज विनयाच्या घरांत ताचे इश्ट क्वचितच पावतात.
दोन मनश्यां मदीं सगळेंच जुळपाक शकता वा पटपाक शकता अशेंय न्हय. मात एकमेकांच्या विचारांचो आदर करप हे खातीर खूब म्हत्वाचे आसता. आपल्या जोडिदारांच्या इश्टां कडेन जुळोवन घेवप शक्य आसताच अशें न्हय मात तांचे आपल्या जोडिदाराच्या जिणेंतले म्हत्व मानुन घेवप खूब गरजेचें आसता. आनी हाचे खातीर त्या इश्टांचे आपल्या जोडिदारांक म्हत्व पटोवन दिवपय गरजेचें आसता. खूबदां आपल्या जोडिदाराच्यो जायत्यो संवयो आड येतात. ती मागीर सोरो सिगरेटी सारकेल्ली व्यसनां आसू वा शिस्त आनी स्वभावासंबदच्यो ल्हान सान गजाली. ह्या गजालींचेर लग्नापयली चर्चा जावप खूब गरजेची आसता. आनी लग्ना उपरांत पावला कणकणी लक्षांत येवपी गजालींचेर बेठोच वाद घालचे पेक्षा दोगांयकय पटपा सारक्या निर्णयाचेर येवप गरजेचे आसता.
पुरूशसत्ताक आशिल्ल्या आमच्या समाज रचनेंत अजुनय बायलेचे म्हणणें आयकप वा चार चौगांत बायलेन चूक दाखयल्यार, आवाज चडयल्यार वा वाद घाल्यार उस्तुरें वचप अजुनय घडटा. विचारांचे स्वातंत्र्य फकत घराच्या चार वण्टींत न्हय तर तें खंयच्याय खिणाक आसूं येता हे मानपाक आमी अजुनय अनमनतात.
हाचो अर्थ कोणेच बदलचेच न्हय असो आसा कांय. आपल्या विचारां कडेन समाजाकडेन ठाम रावन हांव असोच तेन्ना म्हजो असोच स्विकार कर होच पर्याय काय? काय एकामेकांखातीर, एकामेकांच्या सहाय्यान थोडें बदलु येता? कमी जास्त बदल करूं येता? तडजोड करनासतनाय एकामेकांक पटोव येता? जापो सोदपाचो यत्न करया. एका सशक्त समाजाखातीर.
No comments:
Post a Comment