कितें चुकलें तूं
कितें बिनसलें तूं
प्रस्न जंय जाप तूं
राग जंय उश्याप तूं
तूं देवळांत
तूं देवाऱ्यांत
तूं गर्भकूडींत
तूं हाता-गळ्यांत
तूं काळजांत मात
चुकूनूच
तूं अंतर्मनांत मात
दुर्मीळच
तूं दिसना
तुजेर काड राग
तूं उलयना
कर वित्राग
म्हणून दिसपी मनश्यांत
न्हय श्रध्दा
ना दुसऱ्यांच्या काळजांत
सोदता आमी गर्भकूड
आमकां नाका प्रस्न
नाका पळोवंक सत
म्हूण फातराक लेगीत लायतात
पाकळी फूल