त्या बाविल्ल्या फुलांक
अजून येता परमळ तुज्या मोगाचो
तुज्या फुलत्या हांशा मुखार
अजून तांची सोबीतकाय लिपता,
ताचे रंग फिके पडटात
तुज्या मुमुरख्या ओंठा मुखार...
काळी पडून लेगीत
तुज्या हातांचो स्पर्श
वाडयता तांची सोबीतकाय
ती अशीच सोबतली
म्हज्या मेजार
जावन अज्रंवर
सदा खातीर..
No comments:
Post a Comment