अस्पश्ट...
आयज कित्याक खीणाखीणाक
ताची याद सतयता?
तो लागी ना तरीय
ताचेच भोंवतणी मन घूटमळटा
ताचो आदार मेळचो ना
तरीय काळीज धडधडटा
तो आता पयस जाला
हे खबर आसूंन फडफडटा...
तेन्ना ताणे आदाराचो हात,
दिल्लो म्हणून जायत घडये
आयज आदार दिवपी सगळेच
निराश जाल्यात म्हणून घडये...
मोने काळीज म्हजें
अस्पश्ट एक चेहरो नियाळटा
पयस कूपांत काळे ढग
म्हजे म्हाकाच भेश्टायतात..
No comments:
Post a Comment