म्हजी सत्री शेणली...
तशी नवीदाद कांय ना तातुंत,
दर वर्सा प्रमाण
तिणे आपली रित पाळ्ळी
बशींत, दुकानार, ऑफीसान, हॉटेलांत,
ती दर फावट शेणटा,
म्हजीच कित्याक,
ताची, तिची, सगळ्यांचीच शेणटा....
हरशी शेणील्ले पयशें, मोबायल,
दागिनें लेगीत परत मेळटा
मात सत्री म्हजी सदांच,
ह्या नेमाक अपवाद थारता
सत्री हाताक लागना जाल्ल्यान
हांवे मळबा कडेन पळयलें,
किट्ट काळ्या कुपांतल्यान
पावसान ल्हवूच शिटकायलें.
सोदून काडलेच हांवे
सत्री शेणपाचे गुपीत
वेंगेत घेवंक आतूर जाल्ल्या पावसान
जेन्ना दोळ्यांनीच खूणयलें.
